ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΗ ΑΝΟΡΕΞΙΑ Η΄ ΜΕΓΑΛΟΡΕΞΙΑ. ΠΟΣΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΕΙΝΑΙ;



‘Αντίστροφη  Ανορεξία’ ή αλλιώς Μεγαλορεξία. Πόσο επικίνδυνη είναι;

Η νέα μόδα καλεί άντρες και γυναίκες στα γυμναστήρια και τους κάνει να απαιτούν όσο το δυνατόν περισσότερο ‘όγκο’ δηλαδή μεγαλύτερη αύξηση της μυϊκής τους μάζας. Πότε αυτό όμως μπορεί να καταλήξει επικίνδυνο και τι εννοούμε με τον όρο ‘αντίστροφη ανορεξία’;


Πρόκειται για μία νέα διαταραχή που κάνει την εμφάνισή της το 1997 με τον όρο ‘μυϊκή δυσμορφία’  ή ‘αντίστροφη ανορεξία’ ενώ σήμερα εξαπλώνεται κυρίως με τον όρο ‘μεγαλορεξία’. Τα άτομα που πάσχουν από την διαταραχή της ‘μυϊκής δυσμορφίας’  ασχολούνται επίμονα με την εμφάνιση του σώματός τους. Παρουσιάζουν εμμονή με την αύξηση της μυϊκής τους μάζας σε τέτοιο βαθμό που παρουσιάζεται έκπτωση της κοινωνικής και επαγγελματικής τους  λειτουργικότητας.
Το άτομο δεν αντιλαμβάνεται την ακριβή εικόνα του σώματος του και την ποσότητα του όγκου που έχει αποκτήσει ή και σε περιπτώσεις που έχει εικόνα του σώματός του δεν μπορεί να καθησυχάσει και ζητάει πιο πολύ.
Το άτομο που νομίζει πως είναι μικρόσωμο πολλές φορές νιώθει μειονεκτικά και κλείνεται στον εαυτό του και στο σπίτι του αποφεύγοντας να δείχνει το σώμα του, στερώντας έτσι κοινωνικής ζωής. Συχνά διαλέγουν ρούχα φαρδιά με σκοπό να κρύψουν το σώμα τους, αποφεύγουν εμφανίσεις σε παραλίες ή πισίνες για να προστατέψουν τον εαυτό τους από το αίσθημα πόνου που νιώθουν όταν εκτίθονται στον κόσμο.
Διαφέρουν από τους υπόλοιπους αθλούμενους και αρσιβαρίστες αφού οι ίδιοι καταφεύγουν σε υπερβολικές επιλογές, χρησιμοποιώντας αναβολικά στεροειδή, ναρκωτικές ουσίες, εφαρμόζουν δίαιτες ιδιαίτερα επικίνδυνες με χαμηλή περιεκτικότητα σε λίπος, υψηλή σε πρωτεΐνες και χαμηλή σε θερμιδικό περιεχόμενο. Ενώ η εμμονή τους με την καθημερινή άσκηση είναι αυξημένη. Το άτομο αγχώνεται και φοβάται σε περίπτωση που χάσει μία μέρα προπόνησης.
Ο συνδυασμός των παραπάνω θέτει σε κίνδυνο  και φθορά την ποιότητα ζωής του ατόμου τόσο σε κοινωνικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο.
Το άτομο βρίσκεται σε έναν συνεχή αγώνα με τη ζυγαριά και τον καθρέφτη, ενώ αναζητά συνεχώς την επιβεβαίωση.
Δυστυχώς τα άτομα που πάσχουν από την διαταραχή σπάνια θα απευθυνθούν σε κάποιον ειδικό για να ζητήσουν βοήθεια, η ντροπή και η αμηχανία που νιώθουν δεν θα τους αφήσει. Συχνά θα απευθυνθούν για βοήθεία λόγω της κατάθλιψης ή των παρενεργειών που δέχονται από τις καταχρήσεις ουσιών.
Είναι σημαντικό να αναζητούμε και να βρίσκουμε την αντικειμενική εικόνα του σώματος μας. Να δεχόμαστε τις αλλαγές που αυτό φυσιολογικά δέχεται χρόνο με τον χρόνο, να τις σεβόμαστε και να προσπαθούμε να τις διορθώσουμε μόνο σε φυσιολογικά πλαίσια και χωρίς να θέτουμε σε κίνδυνο την υγεία μας.

Γιαννιώτη Θ. Πωλίνα
Διαιτολόγος- Διατροφολόγος


0 comments:

Post a Comment